สำโรงเป็นไม้ยืนต้นผลัดใบ สูงได้ถึง 30 เมตร เปลือกต้นสีน้ำตาลปนเทา โคนต้นมีพูพอนต่ำ ๆ ใบเป็นใบประกอบแบบนิ้วมือ กางแผ่ออกจากจุดเดียวกัน เรียงเวียนตอนปลายกิ่ง ใบย่อย 5-7 ใบ รูปรีหรือรีแกมขอบขนาน กว้าง 3.5-6 เซนติเมตร ยาว 10-30 ซนติเมตร ปลายใบแหลมหรือมีติ่งแหลม โคนใบรูปลิ่ม ก้านใบประกอบยาว 13-20 เซนติเมตร ก้านใบย่อยยาว 3-5 มิลลิเมตร ดอกสีแดงหรือสีแสด มีกลิ่นเหม็น ออกเป็นช่อแยกแขนงที่ปลายกิ่งหรือซอกใบใกล้ปลายกิ่ง ช่อดอกยาว 10-30 เซนติเมตร มีกลีบเลี้ยง 5 กลีบ ปลายม้วนออก ดอกออกช่วงเดือนพฤศจิกายนถึงธันวาคม ผลเป็นแบบแห้งแตกเปลือกแข็ง สีแดงปนน้ำตาล กว้าง 6-9 เซนติเมตร ยาว 8-10 เซนติเมตร เมื่อแก่แตกออกเป็น 2 ซีก ภายในมีเมล็ดสีดำรูปขอบขนาน 10-15 เมล็ด ผลออกช่วงเดือนมกราคมถึงเมษายน[3]